امروزه با جمعبندی هرآنچه در تعریف شعر از گذشته تا حال نوشته شده، باید شعر را در موجزترین بیان، چنین تعریف کرد: شعر کلامیست شورانگیز. شعر کلامیست که با قدرت شگفتانگیزش شنونده یا خوانندهاش را به هیجان میآورد، در او شور میآفریند و با ایجاد غلیان و تلاطم و جوشش در ذهن او، انرژی معناییاش را- یعنی انرژی فکری، عاطفی و حسی نهفته در خود را- به او القا و منتقل میکند و ... |