نخستین درون‌مایه‌ی بنیادین شعر آنا آخماتووا عشق است، عشقی پربار با تمام شاخساران سبز و غنچه‌های سرخ و میوه‌های خوشابش، از دلدادگی و شوریدگی تا کام و وصل، از عشق هوسبازانه و شهوانی زمینی تا عشق روحانی و مقدس آسمانی. عشق در نخستین دفتر شعرش- "شامگاه"- که در سال ١۹١۲ انتشار یافت جایگاهی یکتا و مقامی والا دارد و حرف اول را می‌زند...

 جان کرو رنسام یکی از منتقدان نامدار مکتب نقد مدرن آمریکاست. او نویسنده‌ی کتاب The World's Body است که در سال 1938 منتشرش کرد و در آن به بررسی ماهیت واقعی شعر پرداخت و نقش عاملهای اصلی مورد نظر خود را در خلق شعر توضیح داد. به نظر او یکی از این عاملهای اصلی تخیل و، زاده‌ی آن، خیال شاعرانه است...

نخستین فرمالیستهای روسی معتقد بودند که بین صورت و محتوای اثر ادبی مرزبندی دقیقی وجود دارد و محتوای بشری عاطفه‌ها، احساسها، اندیشه‌ها و به‌طور کلی واقعیتهای ذهنی، به‌خودی‌خود، فاقد هرگونه معنای ادبی است و صرفاً زمینه را برای عمل‌کرد "تمهید"های ادبی فراهم می‌کند. فرمالیستهای بعدی این مرزبندی دقیق بین صورت و محتوا را تعدیل کردند...

 شاید در جهان کمتر شاعری چون بودلر عرصه‌ی انواع تعبیرهای متناقض بوده است. گروهی از منتقدان او را بازیگری شیاد خوانده‌اند و گروهی دیگر او را پیام‌آور نام نهاده‌اند. در نظر بعضیها یک انقلابی پیش‌رو بوده و در نظر بعضی دیگر محافظه‌کاری واپس‌گرا. برای عده‌ای یک مسیحی مؤمن و معتقد بوده و برای عده‌ای ملحدی کافر. دسته‌ای او را فرزانه دانسته‌اند و دسته‌ای او را دیوانه...

 اصلهای ادبی و حکمهای حاکم بر ادبیات به طور مطلق از "وابستگیهای دست‌وپاگیر مادی" و پیوندهای اسارت‌بار ماهوی با ریشه‌های عینی- واقعی خود مبرا هستند و هیچ‌گونه ارتباط ریشه‌ای معنادار تفسیرپذیری بین این دو حوزه وجود ندارد. بنابراین هرگونه تلاش و تأویلی برای مرتبط نشان دادن این دو حوزه، پنداربافی مطلق و خیال‌پردازی صرف است...

 الکساندر پوپ، شاعر و نظریه‌پرداز ادبی انگلیسی در سال ۱۶۸۸ میلادی در لندن و در خانواده‌ای از قشر بازرگانان ثروتمند زاده شد. تحصیلات ابتدایی را از هفت سالگی شروع کرد. در ۱۲ سالگی زبانهای یونانی و لاتینی و در ۱۵ سالگی زبانهای فرانسوی و ایتالیایی را آموخت. در ۲۳ سالگی تحت تأثیر "فن شعر" بوالو، منظومه‌ای پژوهشی با عنوان "رساله درباره‌ی نقد" نوشت و منتشر کرد...

سر فیلیپ سیدنی، شاعر و نویسنده‌ی انگلیسی (۱۵۵۴- ۱۵۸۶) و خالق رمان "آرکادیا" و دیوان تغزلی "استروفل و استلا"، نویسنده‌ی مقامه‌ای به نام "دفاع از شعر" (An Apologie for Poetrie) است. این مقامه فصیحترین و مستدلترین رساله‌ی نظری در ادبیات عصر الیزابت است. سیدنی در این مقامه مبانی نظری شعر انگلیسی زمان خودش را بررسی کرده و ...

 ساموئل بکت، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس نام‌دار ایرلندی، در سیزدهم آوریل سال 1906 در ناحیه‌ی "فاکس راک" در شهر"دوبلین" زاده شد. تا سال 1928 در دوبلین بود و تحصیلات مقدماتی‌اش را در همین شهر، در مدرسه‌ی "پورتورا رویال"، به پایان رسانید. مدتی در "کالج ترینیتی"، به آموختن زبانهای فرانسوی و ایتالیایی مشغول شد، سپس به تدریس زبان فرانسه پرداخت...

ساموئل جانسن، معروف به دکتر جانسن، شاعر، نویسنده، نظریه‌پرداز ادبی و منتقد مشهور انگلیسی سده‌ی هیجدهم میلادی، در سال ۱۷۰۹ در شهرستان لیچفیلد زاده شد. آموزش مقدماتی را پدرش در کتاب‌فروشی‌اش به او داد و پس از اتمام تحصیلات در زادگاهش، به آکسفرد رفت، ولی به سبب ناتوانی مالی تحصیل دانشگاهی را رها کرد و نخست به آموزگاری و سپس به روزنامه‌نگاری روی‌آورد...

 جان درایدن John Dryden (۱۶۳۱-۱۷۰۰) شاعر و نمایش‌نامه‌نویس نامدار انگلیسی است. او در دنیای ادبیات انگلیسی همان منزلتی را دارد که بوالو در دنیای ادبیات فرانسه دارد. در واقع چیزی که بر ادبیات دورانش حکومت می‌کرد، ذوق و قریحه‌ی او بود. او در مدرسه‌ی سلطنتی وست‌مینستر و کالج ترینیتی کمبریج تحصیل کرد و در سال ۱۶۵۴ به دریافت دیپلم نائل آمد...